 |
| Marionetas sektorea |
|
|
Neguan
egunak hotzak izaten dira, gauak berriz izoztuak. Egunez, eguzkiaren laguntzaz, eta bati bat eskaladarari esker, hotz eta pena guztiak alde egiten dute. Gauaz berriz, naiz eta
furgoneta eroso batetan egon, batzuetan, jelatzen zara, bihotzean destenplea duzu.
Animoa pittin bat epeldu asmotan, Raul eta biok, Pato, Cabra eta Pelik
piztutako su ondora hurbildu ginen. Ahaztuak nituen su ondo baten alboan esertzeak
sortzen dituen efektu magikoak. Zirkulo bero horren barruan, batek kontatzen duen istorioa, beste batek botatzen duen txistea, honen algarak, erregai modura suaren indarra handitzea lortzen dutenak.
Tajos de las Alcandoras-ko su hartan ba zen une bat, Patok hitza hartzen zuenean, bera Argentinarra da, oroitzapen urrunak ekartzen zizkidana. Patagoniako gau ilun eta hotzetan
pizten genituen suak ikuskatu nituen. Suzko zirkulu multikulturalak, errespetu festak ziren.
Andaluziako
Jaen probintzian daude Tajos de las Alcandoras. Kare harriko pareta hauetan eskalada
bide on asko topa ditzazkegu. Gehienak ez dira zailak, klasikoak
moduan izendatu ahalko genituzke, baina, badira estutu beharreko bideak, eta noski, oraindik librean eskalatu gabekoak ere. Guk, "Marionetas" eta "La Flamenca que no me miraba" eskalatu genituen. Klasikoa da lehena,
bastante ekipatua dago, librean egin ezkero bide eder bat suertatzen da.
Bigarrena beste kontu bat da, berria, oso ausarta, frantsesen beste eskalada
erakustaldi bat.
Ez ba
duzue txoko hau ezagutzen, nik gomendatzen dizuet, ez dizue huts egingo.
 |
| Marionetas bidea, erdiko tetxuaren ezkerretik dijoa |
 |
| Marionetas lehen largoa |
 |
| Bigarrena |
 |
| Hirugarrena |
 |
| Laugarrena |
 |
| Bostgarrena |
 |
| Sierra Nevada gailurretik |
 |
| Espolon Granadinos pareta |
 |
| la Flamenca lehen largoa |
 |
| Hirugarren luzea |
 |
| Laugarrena |
