2013(e)ko apirilaren 13(a), larunbata

ZIORDIA - Zazpika bidea




    Azkenean zeru urdina ikusi eta eguzkiaz gozatzeko aukera izan dut. Irrika nengoen momentu hau noiz etorriko. Ba nekien iritsiko zela eta gogotsu nengoen zazpika bidearekin saiatzeko. Bidearen informazio gutxi nuen, soilik Arabako eskalada gida berrian azaltzen den krokis kaxkarra., eta, norbaiti entzundako komentarioren bat, non adierazten zuen hirugarren tirada ( 7c+ ) plaka inposible bat zela. Interneten gauza gutxi topa nuen ere, Enekoren blogean eskegita hormako argazkia zegoen, bidearen trazatua besterik ez zen agiri, ez gradurik, ez seguru fixoen kokapenik.


    Orokorrean gogorra iruditu zait Zazpika bidea. Graduazioa behetik jo dutela pentsatzen dut. Zahiagoa dela esaten dut. Lehen tirada, hasierako zortzi metroak, bestialak dira. Luzea zabaltzen tramu hori artifizialean igo dut, A1. Berriro gora egin dudanean, soka askatu eta gero, saiakera serio bat jo diot baina ezin izan dut librean egin. Hortik gorakoa 6b+ oso goapoa izango da. Bigarren tirada 7a+ gogorra iruditu zait. Librean soka goitik dudala egin dut. Hirugarrena eskakeatu nahiz. Ez zidan buruak ematen plaka obligatu horretan ibiltzeko. Ezkerretara jo dut 6b trabesi batean, diedro batetik tiratu dut 6a+, goran pixkanaka eskuineruntz joz bilerara iritsi arte. Laugarrena oinez da. Bosgarrena eta seigarrena bateratu ditut. Bosgarrenaren zailtasuna 7a+ iruditu zait, eta seigarrena 6b. Bosgarrena librean soka goitik nuela egin dut. Pasoa obligatua da. Gantxo batentzat pikado bat dago, beraz, bada ez bada eramatea ez dago gaizki.

lehen luzea


    Orokorrean bidea asko gustatu zait. Gutxi garbitu dutela pentsatzen dut. Garbiketan gehiago saiatu izan baziren, kalidade handiko bide bat izango zen.
    Animo eskalatzaileak, ba ditugu haitz ederrak gure inguruan.




bigarrena

Hirugarrena

Bosgarren eta seigarren tiradak

Kostata iritsi nintzen goia

2013(e)ko apirilaren 5(a), ostirala

ETXAURI - Pata Negra



   Pata negra izenak oroitzapen onak ekartzen dizkit. Eta ez da urdai azpiko paregabearen zapore koipetsua, musika taldea baizik. Paineko Dorreetako kanpalekuan, Intsumisioa bidea zabaltzeko ahaleginetan genbiltzala, bi musika kasete gailendu ziran beste guztien artetik. Bata Raulek eta Pacok miresten zuten Extremoduro taldearena zen, etengabe entzuten genuena. Bestea, Pata Negra taldearen flamenko bluesa zen, kanpamendu goibela bere soinu alaiez epeltzen zuena. Oraindik ikusten dut, euria eta haizea zuhaitzak astintzen, gu behe kanpamentuan egurrezko txabolaren babesean, pattarrezko botila alde batetik bestera mugitzen, “!!! todo lo que me gusta es ilegal, es inmoral…¡¡¡” abesten. Marko Prezelj alpinista handiari abesti honek grazia egiten zion.


   Bidea gustatu zait, nahiz eta laburra egin zaidan. Lehenengo bileraren altueran bi putre habiekin egin dut topo, bidetik nahiko gertu geratzen dira. Aitzaren kalitatea ona da. Bigarren eta hirugarren luzeak batean elkartu ditut. Jaitsiera oinez egin dut.
   Eguraldi traketsetik hiesik joan naiz Etxaurira, eguzkia eta harri onaren bila, lortu dut.  




Paretaren panoramika



Lehen luzea. Zabalzatarrek dirudienez ezkerragoko fisura batetik jo zuten


Bi eta hiru tiradak. Bidea eskubiko fisuratik doa. Jaisterakoan materialea kendu dut tramo horretan putreak ez molestatzeko

jaisteko prest

Etxauri bere handitasunean