2013(e)ko martxoaren 31(a), igandea

UZTURRE - Egunkaria Bidea



   
   Gaur bezelako egun batean, duela bi mila urte, Jesukristok bere kalbarioa izan zuen. Aste santuan gabiltza egun hauetan. Bizkarrean gurutze handi bat zuela Golgota mendia igo zuen, Erromatar soldaduek kolpatzen zuten bitartean. Gurutzea Golgota mendiaren puntan ezarri zuten, Euskal Herriko mendi askotan bezala, Nazareteko jesus bertatik zintzilikatu zuten esku eta hanketan iltze bana sartuz.
   Ideia ori etorri zait burura Uzturreko gailurrera iritsi naizenean eta, aurrez aurre, gurutze zuri  erraldoiarekin topo egitean. Zergatik gurutzea? Norbaitek Tolosatik bizkarrean igoko zuen? Merezi bai.

Zaldibiko plaza

  Gaur egun, erlijio eta sinismenak albo batetara utzita, mendi gailurretara iristen garenok, izerdiz blai eta arnas estu, nahiko penitentzia egin dugu. Aurreko eguneko zerbeza eta Jan desfasea garbitu nahia izaten da gehienetan. Gailurrera iristsi eta aire garbia arnastuz gero, ziur gaude gure penitentzia bete dugula, eta prestu gaudela berriro zerbezaz asebetetzeko. 
   Zein ederto, nik beintzat ez dut bidea alperrik egin, purifikatu naiz, jaisterakoan lehen gauza Izaskunen pintxo eta kaña hartuko ditut. Ahula da haragia.

Uzturre mendia Tolosatik

   Egunkaria bidea asko gustatu zait, motza baina ona da. Oso ondo ekipatua dago. Bidearen hasiera iristeko altzairuzko kable luze bat dago babes moduan. Trepada hori nahiko zikina dago, beraz, norbait joaten bada, eta animoak baditu, zerratxo bat eraman. Bertaratzeko bi aukera daude. Uztureko bide normala hartu eta gailurrera iristear gaudela kanalera jaitsi, hortik kablera iritsiko gara. Edo, zuzen azpitik. Azken hau, ezagutu gabe, liosoa gerta daiteke. Noski, nik, azken hau hartu nuen.

Uzturre Izaskundik
 
   Egunkaria bidearen eskuinetara ekipatutako beste bide bat ikusi dut. Ez dut inongo informaziorik. Norbaitek informazioa partekatu nahiko balu, idatzi.

Gerturatzen

   Zoriondu nahi ditut Asier eta bere kideak Egunkaria bidea zabaltzea gaitik, Gipuzkoan horrelako eskalada bideen faltan gabiltza. Goiz eder bat pasa dut zuen lanari esker.
   Kuriosidade bezala, eskalada irteera hau bizikletaz egin dut. Zaldibian hasi naiz pedalei astintzen eta Tolosaraino joan nahiz N1 zaharraren alboan doan bidegorritik. Tolosatik Izaskunera iritsi nahiz eta pistan gora txirrindua utzi dut. Lehen maldak hasten direnean ezkerretara egin dut pista zabal bat hartuz, Uzturre mendiaren azpian utzi nau honek, baso itxia zeharkatuz, maldan gora zuzen, iritsi naiz paretara, Egunkaria bidea eskalatu, gailurrean flipatu, eta bizikleta gainean berriro, Zaldibiara bueltatu naiz.

Bidearen hasiera

   Pekatariok horrelako penitentziak behar izaten ditugu gure anima galduak salbatzeko.


Gailurrean


2013(e)ko martxoaren 11(a), astelehena

PEÑA MONTAÑESA - Super Energi






   Aspaldi bizi ez nituen sentsazinak izan ditut berriro. Gavarnien gertatu zait. Garai batetan, gaur egungo teknologia ez zegoen, informazio eskasekin abiatzen ginen mendira gure abenturatxoen bila. Adibidez, Gavarnie zirkuko ur jauzi izoztuetara. Askotan eguraldi kaxkarrak zapuzten zizkigun gure ametsak eta hor ibiltzen ginen zer egin jakin gabe, bueltaka, norabiderik gabe. Nik gaizki eraman izan dut beti egoera horiek, bai orduan eta bai orain. Eta, nola bururatu zitzaigun eguraldi txarra egin behar zuela jakinda Gavarnieruntz tiratzea? Ba, bi arrazoigatik: lehena laguntasuna gaitik, ez bai genuen Chema eta biok elkarrekin beste izotz irtera bat egiteko aukera izango. Eta bigarrena, Unaik Mendiak Gavanien utzitako arrastoak liluratu egiten nautelako, eta askotan handitasun ametsak arrazoiaren aurretik jartzen ditut. Gainera, Chemari prest zegoen Iruñako eskalatzaile apartaren bide gogor bat nirekin saiatzeko. Gauza da, gau osoa euritan egon zela eta iratzargailuak jo zuenean euritan segitzen zuela. Goizean izan zuen atertzeko esker ona, baina, ordurako berandu zen, kaltea egina zegoen, nire eskalada perfektuaren ametsatik esnatu beste aukerarik ez nuen izan. 


   Peña Montañesa ez zegoen bere egoera hoberenean, euri dexente egina zegoen paraje hauetan ere, baina, behintzat, haitza zen eta ez izotz kaxkarra. Eguraldi iragarpenak goizean eskalada ederrekin amesten uzten zuen, arratsalderako berriz giroa okertu eta euria aurreikusten zuten. Aukera honek konbentzitu zigun.

Chema hirugarren luzean

 
   Eskalada batzuk baztertzen joan ginen Oncinsera errepidez igotzen ari ginela, larunbata zen, goizeko lehen ordua. Gaueko zaparradek pareta bustia utzia zuten. Suertez, nik proposatutako bideak lehorrak ziruditen; Grand Course eta Super Energi. Chemak amore eman behar izan zuen nire proposamenari berak aukeratutako bideak ibilgaitzak zeuden. 


Laugarren luzea

   Goiz genbiltzan, taberna itxia zegoen oraindik, beraz, krokis gabe joan beharko genuen. Ez dakit inoiz probatu dezuten, krokis gabe bide bat eskalatzearena, baina honek ere ba du bere xarma. Bi bideetako zein eskalatu garbi izan gabe, elkarren ondoan daude, gertuen zegoenaren azpira eraman gintuzten gure oinek, Grand Course.
  Bustia zegoen lehen luzea, eta, asko saiatu behar izan nuen bertatik igotzeko. Lehen bilera egiten den kanpatxoan geundela konturatu giñan hurrengo zatia, desplomea, ez zegoela igotzeko moduan, eta, garrantzitsuena, sabai baten azpian zapelatza kabia zegoela egina, kumeak eta guzti. Automatikoki Super Energira tiratu genuen bigarren luzea egiteko.

Laugarrena goitik

   Gustatu zait bidea, bi luze ikusgarri dituela deritzot. Orokorrean fortzatu xamarra iruditu zait trazatua. Nire iritzia da zabaldu dutenak zailtasunaren bila joan direla egoera ez atsegin batzuk sortuz. Paraboltak behetik iriki izan balute egongo ez liratekeen lekuetan jarri dituzte. Eskalatzailea derrigortu nahi izan dute zailtasunera, edertasuna kontutan hartu gabe. Bai lortu dutela pasarte batzuetan, eskalada mugimendu ederrak daude, baina, orokorrean, honek, gazi gozo zaporea utzi nau, hain horma bikainari askoz gehiago atera dakioke. Graduen kontuetan ez nahiz luzatuko, bai iruditu zaigu goitik jota daudela.

Seigarren luzea

   Dena ez zen soilik eskalada izan inprobisazioz beteriko bidai honetan. Sorpresa atsegina izan zen Laespuñako herrian Valladolizeko Agustiñekin topo egitea. Edo, larunbata gauean, Cecile eta Nachoren etxean izan genuen afari ederra. Gauza guzti hauek bidaietan gertatzen dira, hori bai, bilatu beharra daude. 



Zazpigarrena

Zazpigarrena