 |
| Embarrader pilarra |
Behartua
nagoenez, eskertu nahiko nituzke Pau-ko suhiltzaileak, eta honela, beraien
mendi erreskaterako taldeko kideak. Eskaini ziguten interesik gabeko laguntzagatik oso eskertuak gaude,
Midi d`ossoe-ko petit pic gailurretik helikopteroz jaitsi gintuzten. Ivanek
erorketa txiki bat izan zuen txorkatilan min hartuaz. Hau ez zen oztopo izan
bidea bukatu eta petit pic gailurrera iristeko. Jaitsiera beste kontu bat zen,
ez zen ibiltzeko gai.
Gertaera
onek hausnarketarako aukera ematen dit. Erreskatea profesionala eta doainokoa
izan behar du. Euskal erkidegoan, Jaurlaritzak, suteen prebentzio eta itzalketa
eta salbamendu zerbitzuak arautzeko lege-aurreproiektua onartzeko bidean da.
Onek, erkidegoko suhiltzaileak mobilizatzera bultzatu ditu. Lege hau lehenago
zegoenaren antzekoa da. Soilik puntu batzuetan daude berrikuntza batzuk. Hauen
artean bat oso polemikoa da. Aukera zabaltzen bai du zerbitzuaren
pribatizazioari. Hau Espainiako erkidego batzuetan martxan dago jadanik,
emaitza oso txarrak emanez. Seguru irakurriko zenutela, mendizale aldizkari
batek atera bai zuen notizia, Gredosen erreskate batean gertatu ziren gora-berataz.
Gaztela La Mancha-k pribatizatu egin du mendiko erreskatea. Tamalez honelako
adibide gehiago daude. Beste puntu konfliktiboa, boluntarioei buruzkoa
da. Garrantzi gehiago eman nahi dizkiete, profesionalitatea kolokan jarriaz.
Ez
dut luzatu nahi gai korapilatsu onekin, bakarrik adierazi, erreskate zerbitzu
kalitatezko bat merezi dugula.
Aspalditik
Ivan gogotsu zebilen embarrader horman Ravier bidea eskalatzeko, eskaladore
kontzientzia izan zuenetik alegia. Astelehenean bere desioa bete zuen. Goiz
esnatu ginen, laurak aldera, arratsalderako ekaitza emana zegoen, ordurako
beran egon nahi genuen. Arin gindoazen material aldetik, soka sinple bat
generamatzan eskalatzeko eta krokisak markatzen zituen friend eta mikrofrienak.
Goizeko zazpietarako eskalatzen hasi ginen. Ez genuen bira hartu, Embarrader-eko
zirkoan hasi genuen eskalada. Bi luzetan Ravier bidearen lehen bileran ginen. Tramu
honetan Ivanek min hartu zuen. Eskaladarekin jarraitzea erabaki genuen.
Bide
honetaz ia dena esana dagoela iruditzen zait. Bakarrik, aportatu nahiko nuke,
krokisetan ez bai da garbi adierazten, seigarren luzeko tirada. Gure krokisak
6b “penoso” adierazten du beste inongo erreferentziarik gabe. Beste batean 6b
“duro a empotrar”. Guk luze onetan, puntu batean,hiltzen linea utzi genuen,
ezkerretara trabeska bat eginez birita batetik, ezkerretik eskuin gorantz igotzen
hasiz, laxa batzuetatik, pauso gogor batzuk eginez. Luze hau librean egiteko,
behintzat zailtasun horretan, hau da nire ustetan era bakarra, eta krokisak ez
du ongi adierazten. Interesa duenarentzat krokisean hau markatzen dut.
Bide
oso ona da, asko gustatu zait. Midiko ipar aldeak betidanik erakarri nau.
Giro Alpino handia du. Bide batzuk eginak ditut bai udan eta bai neguan,
eskalada bereziak dira Pirineotan dugun aukeren artean. Pozten nau berrogeita
hamar urte lehenago zabaldutako eskalada bide batek oraindik asko esatea gure
mundu bertikal partikular onetan.
 |
| Korkueraren blogetik hartua, seigarren luzeko trazadua beltzez |
|
|
 |
| Ivan Ravier bidera iristeko bigarren luzean |
 |
| Ravie bidearen lehen luzeetan |
 |
| Ivan estutzen |
 |
| Embarrader punta Fourche kolladutik |
 |
| Ivan ez zegoen argazki askotarako |
