ORDESA-Azken guda dantzan-El señor de las audibras-Lejos de los gilipollas

   Lasaitu ederra hartu zuten Zaldibiako hogarrean goizero kafea hartzen duten adiskideak, eskalatzeko laguna topatu nuela komentatu nuenean.  Haurretik esana nien ez nuela lagunik topatzen horma luzeetako eskalada irteera bat egiteko, eta bakarrik joateko asmoz nebilela. Nik normaltasunaren barruan hartzen dudan ekintza da bakarrik joatea, ez da orokorrean ala hartzen. Zortez, Valderrobres herriko nire lagun Santi Gracia animatu zen, bere datak eta asmoak nire datak eta asmoekin bat egiten zuten.

   Santi oso pertsona ezaguna da eskalada giroan, azken urte hauetan buru-belarri dabil sorkuntza berriak egiten Matarrañako bere eskualdean edo Piriniotako hormetan. Erraza da Santi harremanetan, beti du irribarrea aurpegian, elkarbanatu da bere lema eta beti kunplitzen du. Primeran konpondu gara elkar.

   Goizeko seietako Torla-Ordesa autobusa bitxia izaten da. Egunaren lehen zerbitzua da hau. Uztailetik Irailera horma kaotiko hauetan eskalatu nahi duenak hartu behar izaten du autobusa. Eguna argitu gabe egoten da oraindik ordu txiki horretan. Mendizaleak, gau motzaren ondorioz laginak begietatik kendu ezinik, gerturatzen dira autobus geltokira. Azkenak agertzen beti eskalatzaileak gara, traste gehiegi hartu behar izaten dugu Ordesan eskala al izateko. Bidaiariak eserlekuetan zain daudela sartzen gera erdi ilunpetan dagoen kabinara, kostatzen da argi eskasiara ohitzea, eta normalean ezagun bat topatzen duzu bertan. Iñaki Arakistain eta Josu Alberdi Azpeitiarrak zeuden autobusa noiz abiatuko zain. Perdido egiteko asmoarekin ziren. Iñakik jarri zigun hurrengo egunean izango genuen eskalada erronka.

   Bide oso ona da Azken guda dantzan, kalitate handikoa, Ordesan daudenen artean onenen barruan sartzen dela ausartzen naiz esatera. Material fijo gutxi dago marra guztian, oso ongi babesten da friend eta fisureroz, ez du konpromiso handirik. Maiz egiten da, beste bikote bat ere izan genuen gure atzetik egun horretan. Javi Bueno eta Dani Moreno ziren.

Korkuerak egindako krokisa

Divina comedia obratan dago, aupa Juan Tomas!!!

Bidearen hasier erakusten duen izkiak

Horma azpian

Lehen luzean

Bigaren luzea

Hirugarrena

Laugarren luzea

Bosgarrena

Seigarren luzea

   Hurrengo egunean ere korrika eta presaka hartu genuen seietako autobusa Santi eta biok. El señor de las Audibras, Iñaki Arakistainek gomendatutako bidea egiteko asmotan. Oraingoan autobuseko iluntasunean eserita, arraro egin zitzaidan hauek gu baino lehenago autobusera iristeak, Arizio, Adi eta Bilbo aldeko hirugarren eskalatzaile bat zeuden. Batera egin genuen, hizketaldi alaian, Cotatueroko bidea. El señor de las Audibras bidea bitxia da, konpromezukoa, zaila, gupidagabea, ederra. Bustia topatu genuen, honek ziur piper gehiago bota ziola igoerari, bainan, lehorra egonda ere errespetuz hartzeko bide bat da. Krokisa ez zetorren bat bidearekin, guk egin genuen igoera zintzilikatzen dut Ordesako eskalada gidan dagoen krokisa aldatuz, ea lortzen dugun guztion artean krokis zehatz bat egitea.

Christian eta Remi krokisa guk egin genuen igoera azalduz

Lehen luzea bustia topatu genuen, hasiera eskubitik jo zuen Santik

Bigarrenaren hasiera

Santi flipatzen luzearekin

Hirugarren luzea

Laugarren luzea

Bosgarren luzea

   Hirugarren saioan ere larri hartu nuen seietako autobusa, Iker eta Alexekin pote batzuk hartuz eta afaltzen nengoen Ainsan aurreko gauean. Hauek piraguistak izanik goizetan ez dute presarik izaten. Ainsan lo eginda abiatu nintzen Ordesara eskalatzera. Ez nuen eskalatzailerik topatu autobusean, normala, zegoen eguraldi iragarpenarekin zentzuzkoena zirudien. Hunkitu egin ninduen Cotatueroko bideak. Bakardadea sentitu nuen baso magiko horretan, eta gustatu zitzaidan. Izen itsusia duen bide bat aukeratu nuen bakarkako erronka horretarako, Lejos de los Gilipollas. Zoragarria iruditu zitzaidan, haitz oso onekoa, giro aparta hartzen duen bidea, gozatzekoa.

Erdiko Tridentea

Lehena

Bigarrena

Hirugarrena

Bosgarrena

Seigarrena eta azkena

   Eskuak eta besoak zauriz josita ditut, gorputza makilaz astindu ninduten moduan daukat, oinak haziak eta minduak ere, hauek dira Ordesako eskaladak eman dizkidan sari fisikoak, sari emozionalak berriz ezin ditut aipatu, ez bai daukat idatziz hauek azaltzeko ahalmen nahikorik.

JENTILBARATZA- Sara

   Sarrera berriak sortzea kostatzen ari zaizkit, ez da eskalatzeari utzi dudalako, alor horretan ez dut kexarik, kanpora atera ezin nabilela baizik. Etxe ondoan eskalada onak sortu eta egin ditut negu desatsegin eta luze honetan, gertatzen da errotua dugun konplexu txar bati segi izan dudala, kanpokoa beti bertakoa baino hobea da, blogga hutsik izan dut tarte luze horretan.

   Atzokoan berriz jentilbaratzako harrobian hormatik gora nindoala kalitatezko bide batean nengoela sentitu nuen, pena merezi zuela Sara bideak bloggean sarrera bat izateak, behingoz konplexua gainditzea lortu dut.

   Zain geunden Aritz Azkue eta biok momentu egokia noiz etorriko, udaberri euritsuak ez digu betorik eman eskalada hau burutzeko, desiratako eguzkiak bazterrak lehortzen hasia denean izan dugu gure erronka burutzeko aukera.

   Sara bidearen kokapena ona da, egun beroetan, goizez, itzalean dago harrobia izandako horma hau. Gainera beti haize pittin bat mugitzen da haitzarte hauetan zehar, arroila egiten bai du. Udan, arratseko lehen ordu arte itzalean egoten da horma.

   Eguneroko egitekoak, beti bezala, ez zizkigun gauzak errazak jarri, Aritz goizeko bederatziretan ateratzen zen lanetik eta hamar terdirak arte ez zen iritxiko. Eguerdiko ordubatetan semea Ihardueretatik jaso behar zuen, suertez Ataun bertan, beraz azkar ibili behar genuen. Denbora aurreztu asmoz lehen luzea bakarka eskalatu nuen Aritzi gerturatzeko denbora emanez. Luze honetan etorri zitzaidan aipatu dudan burutazio hori, bloggean Sara bideak leku bat merezi zuela. Luzea eskalatu eta berehala Aritz agertu zen, soka prestatua zuen lotzeko, hamabi terdietarako azken luzea egina genuen.

Hiru luze ditu Sara bideak. Lehena plaka batetik dijoa eta paraboltaz babestua dago, oso sikolojikoa da, hortzak estutzekoa. Bigarrena arrakala batetik dijoa eta soilik parabolt bat dauka, frienak eta fisuak oso ongi kokatzen dira. Hirugarrenak ere arrakala bat hartzen du, hiru parabotl ditu tirada honek, oso ongi babesten da frienaz hau ere.

   Nire iritziz, eskalada garbia gustuko duen edonori Sara bideak ez dio huts egingo.

Aritz, Goierriko haitzak koxka egin dion Bizkaitarra.