Midi D´Ossau - Plazera Surplons deitzen da

   Orain hilabete pasa eginiko jarduera bat zintzilikatzen dut. Lanpetua ibili naiz, ia ezin iritsi. Egia esan, denbora horretan Piriniora irteeraren bat edo beste egiteko zortea izan dut. Arkaitz Yurritarekin adibidez, erronka berri batean murgildu bainaiz, eta Arkaitz tartean egonda, pentsa dezakezuenez, gure proiektua gogorra da. Baina Midiko eskaladak txundigarriak iruditzen zaizkit, eta oso bidaia ederra izan zenez Kepa Escribanorekin egin nuena, hortxe duzue egun zoragarri horren kronika.

 

   Gaurkoan Pirinioetan nintzen ere, eta idazteko inspirazioa iritsi zait gailur xume baten tontorrean nengoela, zeharkalditxo bat egiten ari nintzen. Pirinioak nire oinetan nituela hunkitu egin naiz eta Blogean idazteko erabakia hartu dut.

  Nire oroitzapenetan gordetzen nuen Midi d 'ossauko irteera apirilaren amaieran egin nuen, Kepa Escribanorekin batera. Ederrak egoten dira bazterrak urte sasoi honetan, mendiak neguko lozorrotik esnatu gabe, elur zuri hotzaren manta azpian, bare.

 

  Eguzkiak badaki udaberriko hasiera horretan giroa goxatzen, eta horregatik aukeratu genituen Pombiko horma eta Surplons bide klasikoa, gozamena handiagoa izan zedin. Pombiko paretaren zatirik tenteena maisuki gainditzen duen eskalada bide aparta da hau. Arrokaren kalitate onak, aseguruak jartzeko leku ezin hobeek eta maila tekniko errazak eskaladaz gozatzeko aukera ematen digute.

 Jaitsiera ere erreza dauka bide honek, Mally bidearen errapelak erabiltzen dira horretarako.

 Irteera ona izan zen Keparekin egin nuena, gauza asko genituen kontatzeko eta ondo hustu ginen; denborarekin, zahartu ahala, ardoa bezala hobetzen gara, hau da, gizakiago buhurtzen goaz.