BALERDI - Sola Crack

BALERDI

   Zalantzak izan ditut jarduera hau sarean zintzilikatzeko garaian. Ez bidearen meritoen gaitik, kontrakoa, bidea ona da, bera eskalatzea jarduera interesgarria da dudarik gabe. Zalantzak beste alde batetik etorri zaizkit. 
   Azkenaldian, eskaladaren munduan, fronte asko ireki dira, eta denak iruditzen zaizkit kezkagarriak; hona hemen horietako batzuk: horma handiaren eskaladako talka agerikoa da. Bide horiek nola irekitzen diren da eztabaida nagusia, zer etika jarraitzen duten. Kasu batzuetan, hitzetik ekintza zuzenera pasatu dira, eta "hiperaseguratu" deitzen zaien eskalada bide batzuk anonimoki deshornituak izan dira, bide horien defendatzaileen haserre logikoa eraginez. Eskalada munduan oso frente aktiboa da hau, patata beroa.

   Inguru giroa babesten dihardutenek, basozainek, "plaga" deitzen diete eskalatzaileei. Lehengo egunean, basozain batek hormatik jaitsi ninduen eta salaketa batekin mehatxatu. Bide berri bat zabaltzen ari nintzen. Ez dakit nola amaituko den kontua. Fronte honek eskalatzaile guztiei eragiten digu, eta oso patata beroa da.

   Idatzi koxkor hau irakurtzeko gailuari, interneti, aurkakoak ere atera zaizkio. Eskalatzaileen artean, batzuek ez dute gustuko sarean jarduerak zintzilikatzea, beldur dira edapenak jende asko erakarriko ote duen. Nik, jasotzeko, eman egin behar dela argudiatzen dut: nik internetik informazio handia hartzen dut, beraz, emateko betebeharrean ikusten dut nire burua. Frente hau ere kezkagarria da, egoismo hutsa, beste patata bat.
   Zerrenda luza nezake, adibide asko baititut, agian gai hau beste sarrera batean erabiliko dut.

Azkarate herria

   Aipatu dudan moduan, Sola Crack bidea eskalatzeak kronika hau idazteko kemena eman dit: Basatia, krudela, gogorra, … ez da erreza Balerdiko harkaitzetako eskalada deskribatzea, pareta berak izutzen du eskalatzaile trebeena ere. Nahiz eta Sola Crack bidea oso luzea ez izan asko betetzen zaitu, konpromiso bide bat da. Horma begiratzearekin bakarrik sentitu dezakegu bide honetatik igotzeko eskalatzaileak bere burua estutu beharko duela, bai fisikoki, bai mentalki.

   Sola Cracken lehen luzeak tokian kokatuko gaitu, zalantza pilo batek erasotzen gaituen bitartean; hemendik?, oso zikina dago, nork agindu dit honutza etortzea. Bidea belar malda deseroso batean hasten da, eta, zeharbide luze bat eginez, sabai handi bateraino iristen da. Tirada honek helbu bakarra du, sapai handirarte eramatea, non zailtasuna eta arroka ona sumatzen diren.

Lehen luzea

   Bigarren luzea izugarria da, oso ona. Aipatu dudan sapai handia zeharkatzen du, arrakaletako eskalada teknika ona eskatzen du luze honek. Bi luze lotu nituen tirada honetan, bigarrena hirugarrenarekin.

Bigarren luzea

   Laugarren luzea, aldiz, plaka eskalada da, helduleku txikiak eta hanka minimoak ditu, oreka mantentzea da tirada honetan airoso ateratzeko gakoa. Bi zatitan egin nuen tirada luze hau, beraz, bostgarren tirada batetaz hitz egin behar dizuet.

Hirugarren luzea

   Bostgarren luze era bat aldrebesa da. Arroka laranjazko eremu kaotiko batetik doa, Ordesako eskaladaren antz handia du une batzuetan. Zaila ez bada ere, ondo eskalatu beharko dugu luzearen amaierara iristeko. Bilera honetatik bidearen hasiera errapel bidez jaitsiko dugu.

Laugarren luzea

   Oro har, Sola Crack bidea oso zorrotza da, Piriniotako haitz bideen mailan dago.

  

Azkarate paretatik