Suntsitutako leku honetako harriak bezala, niri pitzatu egin zitzaidan bihotza. Minduak nituen begiak. Burumakur nihoan beheruntz, harrobi madarikatua zeharkatuz, gizakion bizimoldeak zalantzan jarriaz. Lurrari eragindako zauriek ez dira sekula sendatuko. Gaur egun, duela hogei urte bezala... KANTERARIK EZ.
Ramon Trecet irrati esatariak dioen bezala; Bilatu edertasuna, hau bai da mundu honetan pena merezi duen gauza bakarra. Hori egin nuen nik; edertasuna bilatu Ziortzako ertzean.
Ekaitza lehertzeko gogoa sumatzen zitzaion eguraldiari. Etxegarate igotzen ari nintzela beltza zegoen zerua eta bustia zorua. Ziortzan berriz urdin guneak azaltzen ziran laino itxien artean. Urte sasoi honetan gure mendiak eder apainduak daude; zuhaitzek hostoen freskotasuna berreskuratu dute, kolore biziko loratxoak jaio dira non nahai, txorien kantuak bildu dute espazioa, eta, argiaren magiak piztu digu apal geneukan bihotza. Gozatu egin dut harkaitzean gora.
Lehen luzea |
Ez dut ezer askorik esateko Ziortzako ertzeko eskaladari buruz, dena esanda dago, nork ez du eskalatu harrizko tibia eder hau? Sentsazio onak izan ditut igoeran, eta amorruaren erredurak, jaistean, salaketa hitzak idazteko gogoa sortu dit.
Lehen ertzeko gailurrera iristen |
Bigarren ertza |
Azken metroak |
Gailurrean Arbarraingo basoa |
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina