TXINDOKI - Eskola Pioletorum bidea

 

Paisaia bat, edo, inguralde batean agertzen diren eszenak erakusteko, hitzak baino hobeak imajinak direla ez dut dudarik. Idazle aparta behar duzu izan irakurleak burmuinean inguruko marrazki egokia konposatu ahal izateko.

Saiatu izan naiz behin baino gehiagotan, ahalegina handia egin dut, paisai miresgarri hauek deskribatzen, behartuta askotan; zintzilikatu nahi nituen argazkien kalitatea exkaxa zelako, edo, idazteak berak motibatzen ninduelako. Hizkiez paisaiak deskribatzea ariketa zaia dela iruditu zait beti.

Azaldu nahi dudan azken eskalada honetan hitzak soberan daudela iruditzen zait. Atera ditugun imajinak ederto islatzen dute zer den, eta zer egin dugun, Txindoki mendia neguko gordintasunak estaltzen duenean.

 Oraingo honetan eskalada imajinak egoki jasotzerakoan faktoreak aldeko izan ditugu; eguraldia hotza eta argia zen, Iker Artolak ez du nagikeritasun apurrik argazki kamera ateratzeko, eta horma hurbiltzen ari ginela Ramonekin egin genuen topo, pareta azpitik atera zizkigun argazki eder batzuk.

Behingoz esan dezaket hitzak alferrik daudela, imajinak adierazten dutela eguna nolakoa izan zen. Bakarrik azaldu Iker Artolarekin eskalatu nuen bidea Eskola pioletorum izan zela, irteeran bariante berri bat sortuz, M5+/M6 zailtasuna izan dezakeena.