2011(e)ko urtarrilaren 23(a), igandea

PICO LENITO - EZTANDA

               


             

   Pico Lenito mendiaren ipar pareta Hecho bailaran dago, selva de Oza sarreran. Gailur elegante hau da, Zuriza bailaratik hasita, Peña de Alano, Peña Forca eta Achar de Lenitok osatzen duten kordal luzearen azken punta. Veral eta Aragoi ibaiaren artean geratzen diren punta ikusgarriak.


   Lenito mendiaren ipar paretara iristeko bide motzena Puerto de Aguas doan bidea da. Bide hori errepidearen ondotik irteten da, Ozako oihaneko kanpinera iritsi baino kilometro bat lehenago. Seinale batek markatzen du. Baso itxi batetik doa bidea gupida gabeko malda astunean. Basotik ateratzerakoan aterpe ireki bat dago, bertatik egundoko paretak agertzen hasten dira gure bista aurrean, tartean gure jomuga den Lenito. Ordu erdi luze kostatu zaigu honutza iristea. Norabidea aldatzen dugu puntu honetan, ezkerretara tiratzen dugu malda fuerte bat hartuz. Beste ordu erdian  pareta azpian gaude. 


   Pico Lenito ipar pareta nahiz eta horma ezezagun bat izan, eskalada bidez josia dago. Berezi beharko genituzke neguko, eta, udako bideak. Neguko bideen artean lehen linea Canal Norte izan zen. Javier Escartin eta Lorenzo Ortasek 1977 zabaldu zutena. Bigarrena "El sentido de las ultimas cosas", Oscar Acin eta Nuria Diazek zabaldutakoa 90 garren urte bukaerako da. Bide honek Eskofet-Gonzalez udako bidearekin partekatzen du kanala. Guk zabaldu dugun "Eztanda" bidea, neguko bieden artean hirugarrena da, Picazo-Muñoz udako bidearekin partekatzen du sarrerako kanala. Udako bide gehiago daude, infoa nahi izan ezkero Picazoren Ansoko eskalada gidan bilatu dezakezue. Gida horretan egileak punta honi Peñaforca deitzen dio.


   Eztanda bidea orokorrean izotz bide bat da, sutsu alpino handiarekin. Babesteko batik bat friendak erabiliko ditugu. Frienden artean mikroak izango dira gehien sartuko ditugunak. Bidea, horma handiaren azpian dagoen paretan hasten da. Lehen luzeak pareta hau gainditzen du. Bigarren luzeak elur pala zeharkatzea du helburu, kanalaren hasiera iristea. Hirugarren luzea, ia kanalean, erresaltetxo bat gainditzen du. Laugarren luzea delikatua da, tentea eta eskalada mixto pixkat du.  Bost garren luzeak kanala segitzen du bere bukaera arte. Picazok "socabon" deitzen dio leku honi, jarraipenik gabeko zulu handi bat da. Seigarren luzeak kanal hau utzi eta eskuinetara tiratzen du. Terrenoa ez da oso bertikala, baina eskalada teknikoa eskatzen du. Puntu honetan horma tente batekin egingo dugu topo, hor muntatuko dugu bilera, arrakala baten azpian. Zazpigarren tiradak fisura hau eskalatzen du, bidearen luze zailena da, M6 gogorra. Zortzigarren tiradan, zailtasunak ia atzean utzita, mixtoan segituko dugu. Eta azkeneko luzea, bederatzi garrena, ertza segiz gailurrera eramango gaituena.
   Gailurretik jaisteko collado de Lenitora iritsiko gara mendiaren hegoaldetik trabeska eginez eta lepo honetako ipar kanala jeitsiz paretaren base aldera hartuko dugu.














2 iruzkin:

  1. Aupa Mikel!!
    Zorionak!!!.... oso itxura ona dauka bidea!
    no sabía lo de tu blog...ja,ja....ya te tengo fitxado !!
    Kuando hacemos una este invierno????
    zaindu ta ondo ibili!!!

    ErantzunEzabatu
  2. Aupa Mikel Zorionak bia berriengatik eta zure blogagantik. Animo eta berdin jarraitu

    ErantzunEzabatu