SIERRA CANTABRIA- PEÑA DEL LEON- Ama galanta bidea

Peña del Leon pareta zoragarria

   Zenbat eta hobeto ezagutu ingurua hau gehiago gustatzen zait. Harri bitxi bat da era naturalean. Kantabriako mendi zerra, Kodes-tik hasi eta Palomareseraño, pareta zoragarriz josia dago.  Gaurkoan Peña del Leon aukeratu dut nire egun pasarako. Gerardo eta konpañiak ekipatutako bideak daude bertan. Orokorrean gradu nahiko altuko bideak dira. Plaka teknikoa.

   Paretara iristeko bi aukera ditugu: Hego aldetik, Guardia herritik. Iparretik Lagran herritik. Ni beti azken honetatik ibili ohi nahiz. Etxetik gertuago dut, beraz kotxean gutxiago ibili beharra daukat. Oinezko bidea zoragarria da. Basotik igotzen den galtzada zaharrak, magina bat histori ikusitakoa izango da. Oso antzinatik erabilia izan da Errioxa eta Arabako lautadak elkartzeko.

   Lagran herrira iristen garenean, gure ezkerretara, Kanpezutik gerturatzen ba gara, Cruz del Castillo mendi gailurra izango dugu, norabide hori hartuko dugu Lagran herriko kale estu batzuek zeharkatuz. kotxez landa lur batzuk pasa ondoren, eta bidea mendi malda igotzen hasten denean kotxea utziko dugu, pista gorago segitzen du. Orain ohinez galtzadan gora tirako dugu. Collado del Toro-ra iristen garenean, cruz del castillora igotzen den bidea utzi eta Guardia jaisten den bidea hartuko dugu. Jaisten goazela peña del leon azalduko zaigu gure frente ikusgarri. Kurba batetan bide hau utzi eta senda txiki bat hartuko dugu. Ito bat dago. Senda  beherantz jarraituko dugu, adarrez nahiko estu batzuetan, paretaren bertikalean gauden arte. Puntu horretan, zuzen joko dugu goruntz harrikari eta adar artean. Erresalte batetara iritsiko gera nahiko bertikala, soka batez ekipatua dago igoera errazteko. Sokaren egoera ez da ona, aldatzea premiazkoa izango zen. Erresaltea pasata bideen azpian gaude.

   Nik ama galanta eskalatu dut. Goitik ekipatutako bide bat da, bide deportiboa. Graduan nahiko obligatua da. Lehenengo luzean 7a+, gantxo bateri esker pasa al izan dut. Laugarren luzean 7a, gantxoa ere lagun izan dut. Nik eskalatu dudan gradua orokorrean 6c/A1 izan da.

   

Basoa oraindik larrubixi dago

Txondarrak ikusgai daude basoan

Cruz de Castillo, Puerto del Toro-tik

Peña del Leon, Collado del Toro-tik

Ama Galanta bidearen hasiera

   Hemendik Iñakitori animoak bidali nahi dizkiot, mendi istripu batetan min hartu du. - Berriro fuerte jartzen zarenean, hasitakoa bukatzera joango gera ¡¡¡.   

     

PEÑA MONTAÑESA - Cierzo haizearekin hotzaz madarikatzen - Lagrimas en la roca, Sin casa, ni perro, ni jardin

   Aurtengo neguko irteera arraro samarra suertatu da. Normalean urte sasoi honetan izotz hormak eskalatzen jarduten gera. Aurten berriz, baldintzak direla eta, haitza eskalatzen pasatzea erabaki dugu. Horretarako Peña Montañesa leku egokia da. Txemarik, marra berri batzuk zabaltzeko lekuak begiratuak ditu. Beraz faktore guzti horiek kontuan hartuz, Martxoak 4-han Hueskan elkartu ginen biok, Txemari Madrilen bizi da.  Afaldu orduko solasaldian gure hasierako planteamenduei aldaketa egin genien, hobea iruditu zitzaigun bideren bat errepikatzea zabaltzen hastea baino. Ba dira bide berri mordoa egin gabeak ditugunak, eta egokiago iruditu zitzaigun errepikatzea.  Hurrengo goizean martxan ginen.

   Urrunean, Monte Perdido ikusten genuen laino zuri hotzak gainetik ezin kendu zegoela. Guregana berriz lainoak ez ziran iristen, baina bai Jelaturiko haize lehor bat. Cierzo deritzon haize hotza barruraino sartzen zitzaigun, bileratan benetan gaizki pasa izan genuen, baina, emaitza ezin hobea izan zen, bi bide ikusgarriak eskalatu genituen. Lagrimas en la roca eta Sin casa, ni perro, ni jardin. Ondo estutu behar izan genuen dena ongi enkadenatzeko. Zorionak bideen egileei. Jendea indartsu eta gogotsu dagoela seinale da. Segi horrela.

  

Sin perro... bostgarren luzean

Sin perro... seigarren luzea

Sin perro zazpigarrena