PEÑA SANTA-Mar de nieblas

  Laino itxiak itsutu egiten gaitu, aurrean duguna ez dugu ikusten. Sinplea eta erraza dena konplikatua bihurtzen du honek. Ikusmen gabe, zein norabide hartu behar dugun ez jakinik, arriskuaren mamua somatzen hasten gara.

 Leku berdinean bueltaka gabiltza irteera iritsi ezinik, noraezean. Nekeak ezinegona sortzen hasten denean, irtenbide azkarra bilatu nahi diogu egoerari; batek goitik dela dio, behetik besteak, nik ordea ezkerretik. Denok saiatzen gara konponbide bat ematen, besteak konbentzitzen ikusten ez duten baina guk ikusten dugun horretaz. Mendiko arriskuaren kudeaketa psikologiko hutsa.

  

Gauez eta lainopean iritsi ginen Peña Santa gailurrera, "Mar de nieblas" bidea era askean igota, Unai Mendia, Kepa Escribano eta hirurok. Ederra joan zen eguna, eguraldia aparta izan zen, adiskidetasun betean, harik eta mendi zoragarri honen jaitsieran lainoak harrapatu gintuen arte eta nire idazkiaren hasieran deskribatu ditudan gertaerak gertatu.

Eskalada bide hau, "Mar de nieblas", bi mila garren urtekoa da, Jose Manuel Fernandez eta Miguel Pita zabaldua. Era askean 6c gradua eta era artifizialean A2 gradua partekatzen zuen. Era artifizialean buriladoraerekin kakoentzako zulotxoak eginez gainditu zituzten pauso asko.

Haitz oso onean doa bidea, batez ere bidearen bigarren zatian, kareharrizko horma grisean, Peña Santako kanal bertikalak dira hemen ezaugarririk bereziena, kanal hauek txundituta utzi ninduten.

Gure iritziz Mar de nieblas era askean 7b gradua ateratzen da gehienez. Hamar garren luzea kenduta, non hortzak gehiago estutu behar diren, kako talona erabili genuen pauso bat babesteko, arazo handirik gabe egin daiteke librean bide osoa.

Ez zen hau izan burutu genuen bide bakarra. Aurreko egunean, Pico Pedalejon "Big Bang" bidea eskalatu genuen. Sokadaren talde-lana kontuan hartzen badugu, bidea kateatzea lortu genuela esan dezakegu; batek huts egin zuen lekuan besteak ongi egin zuen, eta alderantziz.

Big Bang 1996 garren urtean zabaldu zuten Angel Bengoechea eta Javier Saenz eskalatzaile kantabriarrek. 7cko zailtasunak ditu eta nabaritzen zaizkio bideari denbora ez zaiola alperrik pasa. Behetik egindako irekitzeetan, gaur egun, eta eskaladako goi maila hauetan, kalitate handiagoarekin irekitzea lortu da, mugimendu behartuagoz, era askean gradu gehiago behar duzu izan igotzeko. Baina aurrerapen hau posible izateko aitzindari hauen lana funtsezkoa izan zen, Big Bang horren adibide bat da, azken 30 urteetan nondik ibili garen arrastoa. Bidea asko gustatu zitzaigun eta horma hau izugarria da.

Udazkena emen da

Peña Santako infoa nahi ezkero enlaze hau ona da:

http://www.atate.info/home/yarakax1/public_html/atate/guia-practica/item/222-pena-santa-de-castilla.html

PEMBROKE - Eskalada TRAD-izionala

   Zerk eramaten gaitu bidaiatzera? Furgoneta trastoz bete eta mila kilometro pasa egitera?

   Ingelesak, beti izan dira oso jantziak, beraien idazle klasikoekin arrazoitzen dute bidaiatzeko griña. Adibidez Mark Twain; “Twenty years from now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones you did do. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbour. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.”

   Nik, nire arrazoitze sinpleaz, literatura kaxkarrez, saiatuko naiz bidai honen zergatia azaltzen.

   Argazkietan etxearen erosotasunean txundituta utzi nauten leku horiei neure begiekin begiratzea gustatzen zait. Hunkitu egiten naiz amestutako lekuak modu naturalean ikustean, horrela, aurrean ditudanean, ederragoak direla baieztatzen baitut. Horrek adierazten dit ez naizela erratu, egindako ahalegin guztiak merezi izan duela.

   Pembrokera bidai prestaketa, gehienetan bezala, argazki batzuekin hasi zen. Familia arteko oporrak betetzeko lekua bilatzen ari nintzela aurkitu nituenak. Itsasoa eta hondartza zoragarriak, eskalada ona egiteko aukera, ezezaguna genuen leku bat. Ziur nintzen, etxekoak eta ni, gustara egoteko lekua aurkitu nuela. 

   Pembrokeshire, Gales hegoaldean dagoen eskualde bat da, aberastasun natural handiko zona. Eguneroko jarduerarik garrantzitxuenetik kanpo, abeltzaintza eta arrantza, turismoak leku nabarmena hartu du. Gune horietan aisialdiko edozein jarduera egin daiteke, batez ere itsasoari lotutako kirolak. Mendi txangoek jende asko erakartzen dute ere, izugarri polita da ingurua.

    

  Pembrokeko Eskalada oso ezaguna da Britainian. Ezaugarri bereziak ditu, itsasertzean eskalatzen da. Itsaslabarrak direnez, gehienetan, errapelatzen iritsi beharko dugu pareta azpira. Itsasaldiak kontutan hartu beharko ditugu bideen hasietara iristeko, itsasoak estaltzen bai ditu bide askoren oinarria itsasgora dagoenean. Parabolt eta seguru fixorik ez dago, guk babestu beharko dugu eskalada fisurero eta friendez. Bariante eta bide alternatibo aukera haundia sortzen du honek, ehundaka bide daude. 
   Beste faktore bat, baina hau Britainia osoan kontuan hartu beharrekoa, eguraldiarena da. Oso aldakorra, egun berdinean udako bero sargoritik negu desatseginera pasa genezake, eta udaberriko ilunabar fresko batekin bukatu. 
   Orokorrean eskalada bideak luze batekoak dira, ez ohikoa eskalada tradizionalean, baina, hau ez da arazoa, asetu garen sentsazioa berealakoa izango dugu.

   Norbaitek asmoa ba luke inguru hauek ezagutu eta bertan eskalatzeko, aiba aholku batzuk:

   Bidai merkeena furgonetarekin egiten dena da, Calaisen ferria hartu, eta Britainian sartu. Beste aukera bat, hau garestiagoa baino askoz erosoagoa, Bilbon edo Santander-en ferria hartzea da. Guk itzulera horrela egin genuen, Portsmouth-Santander ferria hartuz. 
  Inglaterran gidatzeari dugun beldurra ez da benetakoa, ez dago inungo arazorik ezker aldetik gidatzearekin. Okerrena trafikoa da, handia bide gehienetan, bati bat Londres pasatzen dugunean. Aldiz bideak onak dira eta dohainekoak.
   Furgonetarekin gaua pasatzeko, kanpin aukera handia dago edonon. Zerbitzu aldetik oso oinarrikoak gehienak, prezioz ere etxean baino merkeagoak dira. 
    Pembroke inguruetan, kosta ondoan, eskalada guneetatik gertu, aukera asko dugu ere. Gu Trefalen Farm-en egon giñan. Oso zerbitzu basikoak ditu kanping honek, aldiz inguruak zoragarriak dira. Broad haven south hondartza ondoan dago, eskalada sektoreetatik 5 minutuetara.

   Pembroken eskalatzeko, lehenago aipatu dudan moduan, gehienetan errapelatu beharra dago. Komenigarria da finkatzeko soka bat eramatea, sektoreetara jaisteko, eta bertan utziko dugu. 50m-ekin aski izango dugu. Friend eta mikofriend-ez ongi hornituak joan. Fisurero joku on bat ere eraman, asko erabiltzen dira. Eskalatu ditudan bide guztietan, ez dut parabolt bat bera ikusi, eta iltze bakarra txapatu dut. 
   Harria oso ona da, arrakala askorekin. Itsaso ondoan eskalatzearen ondorioz, askotan, hezetasun handia egoten da. Arrakala batzuk bustiak aurkitu ditut, eta erregleta erromo batean edo bestean gorriak ikusi ere bai.

   Graduazio sistema berezia dute, konpromisoa eta zailtasuna bereiziz. Lehenarentzat E, exposition, letra erabiltzen dute zenbaki batekin, batetik zazpira, eskalada gida zaharrean behintzat. Zailtasunarena azaltzeko, frantses eskalaren zenbakiak erabiltzen dituzte, baina, errango gehiagorekin. Adibidez:

E1 5b – Ongi babesten da, eta gure 5. gradutik 6a gradura joango litzake.

E3 5c – Gauzak serio jartzen dira, eta 6b gradutik 6c+ gradura.

E5 6a – Al loro erorketekin, eta 7a gradutik 7c gradura.

   Letren graduazio sistema ere ba dute bide batzuk. Gure D ( dificil ) edo MD ( muy dificil ) antzera. VS ( very severe ) edo HVS ( hard very severe ). Extremaly severe E letra izango zen, hasieran ikusitako sistema.

    Eskalada gidan, eta asko eskertzen da, bide bakoitzari egileak egiten duen idatzizko deskribapena, gida zaharrean horrela da behintzat, oso baliagarria da. Ongi dago gida hau, eta imajinatzen dut berria, argazkiak erabiltzen dituzte marrazkien ordez, hobeto egongo dela.

   Asetu nau eskaladak, eta lekuak. Ia egunero eskalatu dut. Fisikoki baino psikikoki beteagoa nengoela sentitu dut. Zerbait bide gogorrago probatzeko gogotan geratu naiz, baina bakarkako eskaladak hori du, ez duzu gehiegi estutzen.
   Eguraldia primerakoa izan dugu, egon garen bi astetan soilik hiru egunetan egin digu txarra. Euria eta haize zakarrak izan genituen. Hau ere kontutan hartu beharko duzue.  Kostaldea izanik, euria ez da goitik behera erortzen, zeharrean baizik. Dendak, edo, furgoneta abantzeak eramaten ba dituzue, sendoak izan daitezela, haizeak erruz jotzen du hemen.

  Hemen duzue nik eginiko eskalada bideen zerrenda:

     St. Govan`s

Chieftain VS 4c

Vice is nice E2 5b

The loosener HVS 5a

Space cadet E3 5c

Pancer II HVS 5a

Bomb bay VS 4c

The butcher E2 5c

Clean hand blues band E2 5c

Gandi VS 4b

Ricochet E2 5c

   Stennis head

·         Highland fling HS 4b

·         Wold war III blues HVS 5b

·         Quickstep VS 4b

·         Dire straits E2 5c

·         Manzoku E1 5b

·         Hercules HVS 5a

   St. Govan`s east

·         First blood E2 5c

·         Forbidden fruits E3 5c

·         Howling gale E3 6a

·         Silent running E4 6b

   Trevallen

·         Youth on fire E3 5c

·         Sunlover E3 5c

·         Barbarella E5 6a ( soka goitik )

   Mowing word

·         Diedre south HS 4a

·         Snozwanger E1 5b

·         Crimes of freedom E2 5b

   Bidaia honek hau eman du. Informazioa erabilgarria izatea espero dut. Nik gozatu dudana gozatzea lortzen baduzue, pozik itzuliko zarete.

 

 Britainiar eskalatzaileak

 First blood bidean

 Ricochet bidean

 

 Barbarella pareta

 St. Govan`s

 

 Mowing wold

ANSO - Kant'ona

   Urte sasoi honetan, udara, ez da erraza izaten eskalada bide bat aukeratzea. Ia derrigorrez, bidea, itzaletan egon beharra dauka. Aurreko egunean ongi pairatu genituen Enekok eta biok ondorioak. Eguzkiak egurtu gintuen punta Fetas-eko gure proiektu berrian. Hankak hazi haziak, hatzak sutan, gorputza erabat ahul, ezinean ibili ginan haitzezko olatu bat den horma ikusgarri horretan.

   Eneko etxera bueltatua zen, lana egin behar zuen hurrengo egunean. Nik ordea oraindik Piriniotaz disfrutatu nezaken. Anso eta Ordesa nituen eskalada leku posible artean. Biak erabat desberdin, biak ala eder. Anso aldera bideratu nintzan. Artxintxa orratzetan dagoen Kant’ona izan zen nire eskalada aukeraketa.
Goizez itzalean, eguerdi arte ez dio eguzkiak jotzen. Gerardo Telletxeak eta Xabier Inziartek zabaldua da bide hau. Lau luze ditu, eta hirugarren eta laugarren luzeek arrakala zati interesgarriak dituzte. Ekipamentuan eskuzabal, friend eta mikrofriend batzuekin ongi egiten da.

   Gustatu zait bidea. Motza izanik, eta nahiko azkar egiten denez, arratsa erreka ondoko itzal batetan etzanda, liburu eder bat irakurriz, pasatzeko aukera dago. Plan mundiala benetan.

Lehen luzea

Bigarren luzea

Hirugarren luzea

Laugarrena

PEÑA MONTAÑESA-Apriet€xit

   Etengabe ari gara hitz berriak egokitzen gure hiztegira. Gehienak ingeles jatorrikoak dira. Azkenengoa “Exit” dugu, "irten" esanahia du. Eta hitz kaltegabe horrek, konponbide drastiko bihurtua, izu politiko, sozial eta ekonomikoa sortzen ari du Europa zaharrean. 

   Lehen aldiz Grezian entzun zen, "Grexit". Ondoren, Erresuma Batuan "Brexit". Bi egoera kontrejarri, bi emaitza ezberdin ere.  Nortzuk izango dira hurrengoak?

   Errespetuaren eta logikaren arabera, leku batean deseroso sentitzen zarenean, onena alde egitea da. Joaten direnek, pertsonek edo taldeek, beren asmoak eta arrazoiak adierazten dituzte, eta errespetuz alde egiten dute, lasai. Logikoa eta ulergarria ehuneko ehunean. Hori ez da horrela izaten interes politikoak eta ekonomikoak tartean jartzen direnean.

   Aurreko sarrera batean, "Grexit" a, historia klasikoko odisea bat bezala marraztu nuen, epopeia bat bezala. Orain Ingelesen ausarditaz jardungo naiz.  

   Exit eskoziarraren saiakera, "Scexit", britainiarren onespenarekin egindako erreferenduma izan zen, erabat ezinezkoa Iberiar penintsulan, "Catexit" batek odola ekar dezake.

  Mendizaletasunaz hitz egin nahi dut, logikoa, eta hemen ere ingelesetik jasotako hitz asko ditugu: britainiarrek eskalada estilo propioa garatu eta ezarri dute, bai goi mendietan; alpine style climbing, bai haitz eskaladan; trad climbing. Hizotz eskalada Eskoziarrei uzten diet; scottish mixed climbing.

  Haitzetatik igotzea erronka duen kirol honen asmatzaileak eurak izan dira, Ingelesak. Eskalada praktikatzeko aparteko tokirik izan gabe, eta lagun gutxi dituen eguraldi meteorologikoa izan da, eskalatzaile britainiarrek munduko mendi eta pareta ospetsuenetan utzi dute beren marka. 

   Ingelesek harkaitzeko eskaladan ez zuten sistematikoki hartu Frantziatik zetorren kirol eskaladaren joera, guk erabat onartu genuen. Bereari eutsi zioten zailtasuna eta konpromisoa uztartzen dituen eskaladan. Uste dut ez zutela huts egin. Britainia Handian paraboltaz ondo hornitutako bideak daude, noski, baina "trad" eskalada oso onartua da. Bi eskalada mota hauek elkarrekin bizi dira eta elkar errespetatzen dute.

  Beraz, eta berriro ere hasierako gaira pasatzen naiz, ni ez nau batere harritu britainiarrek Europako Merkatu Ekonomikoa uzteko hartutako erabakiak. Hori eta gehiago egiteko gai dira. Harro bazaude duzunaz eta zarenaz, zeren beldur izan behar duzu?

 

   Hiru urte behar izan ditugu Apriet€xit zabaltzeko, urte zailak gainera. Chemari eta Fernando Peralta hasi ziran bidea zabaltzen. Hirugarren luze arte iritsi ziren lehen tentaldi hartan. Ondoren Chemak eta biok ekin genion proiektuari. Saiakera batetan,  Chemak min hartu zuen, eta, ebakuntza-gelatik pasa behar izan zuen. Ia sendatuta eta indarberrituta dagoela, bidea bukatzea lortu dugu.

   Urruti dago Liburu Irekiaren pareta. Bi ordu luze behar dira hormaren azpira iristeko. Lehenik Canal Mayorreko bidea hartu beharko dugu, eta gero Agujas de la Buerdaren azpitik Canal de la Betique-raino. Kanal malkartsu horren hasieran motxila kendu beharko dugu, hamar bat metroko irtengune bat igaro ahal izateko; soka finko bat dago jarrita. Nekatuta iristen zara hormara.

   Horma ikusgarri honetan beti izango dugu trabaren bat; udan, hain estimatua dugun itzala motz geratzen da beroak astindu baino lehen, arratsaldeko ordu bietan eguzkia ematen hasten da. Neguan, aldiz, hotz handia egiten du goizeko itzaletan, eta eguzkia ikusten hasten denean egun-argi gutxi izango dugu gorantz jarraitzeko.

   Apriet€xit, Txingorra baino lehen zabaltzen hasi ginan. Bi bideak pareta berdinean daude. Baina, azken hau lehenago sortu genuen, bi egunez jarraian egin genuen eskaladan Arkaitzek, Enekok eta hirurok.

  Apriet€xit azken luzea ezik, eta hau hau denbora falta gaitik, librean bai baina behetik kateatu gabe utzi behar izan genuen, soka goitik kateatua dago. Horregatik azken luzeari 7C ¿? jarri diogu.

   Horma honetatik jaisteko bi aukera ditugu. Oinez kanal mayor aldetik, edo errapel eginez Txingorra bidetik.

   Horma honetatik ateratzeko, ondo estutu behar da, eta gure gizartea galtzeko zorian dagoen ausardia pixka bat ere beharko da. Azkenean hau bizitza bera bezalakoa da, hemen ez da ezer oparitzen.