 |
Peña Montañesa igande goizean |
Oncins
tabernako etxeko andreak harriduraz begiratu gintuen larunbata goizean kafesne
eske agertu ginenean. – Mal dia hoy para
escalar – esan zigun gure aurretik bertan zeuden basurde ehiztarien kopa, karajillo
eta abarrak jasotzen zituen bitartean.
 |
Canal mayorreko ezkerreko pareta |
|
|
|
Gau
osoa euritan igaro zuen, goiza gris apal kolorekoa zetorren. Horrelako egun
bat salbatzea ez zen erronka erreza izango. Tabernaren goxotasunean krokisak begiztatzen ari ginela aukera batekin topo egin genuen, Ordesa en montañesa bidea izan zezakeen gure
salbazioa.
Canal Mayor ezkerreko horma batetan dago, tetsu eta desplomez beteriko zona batetan, itsura
guztien arabera egokia lehorra egoteko. Manu Cordoba, Eduardo Gonzalez eta Javi
Buenok zabaldu zuten 2011 urtean.
 |
Kepa Ordesa en... bidearen lehen luzean txof-txof egiten.
|
Asmatu genuen, naiz eta euria egin sekoa
mantendu giñen. Hori bai, azken luzean
…
or konpon mari-anton, blai eginda zegoen plaka, estutu behar izan genuen pasatzeko.
 |
Mikel bigarren luzean, tetsuaren babesean.
|
 |
Kepa hirugarrenetik ateratzen.
|
 |
kepa bosgarrena bukatzen.
 |
Mikel seigarren tiradan txof-txof egiten. |
|
|
Oso bide ederra iruditu zitzaigun. Benetan gozatu egin genuen.
 |
Espluga de las golondrinas pareta.
|
Hurrengo egunean antzeko giroa zegoen tabernan, ehiztariak beraien kopa, karajillo eta abarrekin
jarraitzen zuten, eta gu noski, kafesnea hartzen krokisak ikuskatzen genituen bitartean. Gaueko euri jasak Montañesako goialdeak elurraz zuritu zituen. Eguraldiak hobetzeko trazak
zituela zirudien, nahi paretak bustiak egon, itxaropen izpi bat zen.
 |
Mikel Petit bombon bidaren lehen luzean.
|
Petit Bombon aukeratu
genuen egun horretan eskalada bide gisa. Espluga de las golondrinas paretean zabaldu zuten
2010-eko udan Eduardo Gonzalez eta Albert Salvadok.
 |
Kepa bigarren luzean.
|
Eguzkiaren berotasun
goxoarekin hasi ginen eskalatzen. Bustiak zeuden leku batzuk, baina pixkanaka
ari ziren lehortzen. Gauza ondo zihoan ekaitza sartu zen arte. Hirugarren
tiradan, bat batean, harria botatzen hasi zen, eta horrela bukatu behar izan genuen luzea, blai eginda.
 |
Hirugarrenean txaparroiari eutsiz.
|
 |
Billeran gauzak ez zeuden obeto.
|
Kazkabarraren azpian nengoela eskalatzen, haitz bustitik igotzen, burura etorri zitzaidan behin ezagutu nuen pertsonai
bat, Blues gitarrista bat. Ordiziako Sugaar tabernan jotzen ari zen ostiral iluntzen batetan, gau
artan edarien izozgailuarekin arazoak izan zituzten eta zerbezak epelak zerbitzatzen ari ziren tabernariak.
Gitarristak, tabernako barran ukalondoz jarria zegoen, gogor itsura ematen zion honek, zerbeza bat eskuetan zuen.
Trago luze bakan batetan botellina hustu zuen, kamisa beltzaren esku muturrarekin ezpainak garbitu ondoren, ahots zakarraz esan zuen
- Cerveza fria bebe cualquiera -.
Makarrada horrek niri grazia handia eman zidan, eta egun horretan animoak eman zizkidan aurrera
tiratzeko: - Roca seca escala cualquiera, esan nuen nire bururako.
Zorionak Eduardo eta Albert, oso lan txukuna egin duzue.
Astelehenean, azkenean, zeruak urdinak agertu ziran. Egun horretarako bide
luze bat aukeratua genuen. Diedro de Oncins bidea egitea adostu genuen.
Analisa eta Julian Marmol eskalatzaile katalanak 1996-ean zabaldu zuten bide hau. Egun horretan Papildo, Natxo, Iñakito eta ni han ginen. Natxoren
lagun minak ziran Analisa eta Julian, solasaldi politak egin genitun beraiekin. Egun horretan, gogoratzen dut, Natxok eta biok picazoren bideaEspolon del Sobrarbe eskalatu genuen. Orokorrean
Diedro de Oncins bidea ez zait gustatu, nahiko zikina topatu dugu. Norbaiti
bururatzen ba zaio errepikatzea, eraman dezala zerra txiki bat, mesede galanta
egingo dio bideari eta ondorengo eskalatzailei. Guztiz librean ateratzea lortu genuen. Zazpigarren tiradako Ae-a, 7b
proposatzen dugu.
 |
Kepa Diedro de Oncins bidearen laugarren luzean. |
Naiz eta eguraldi petrala izan dugun, berriro ere, Peña Montañesak ez nau defraudatu.