BHAGIRATHI 3 - South-west pillar / Stairway to heaven

 

Bidean estropezu egin dudala sentitzen dut; mendi garaiek menderaezinen aura galdu dute, gaztaroako alpinista heroiak lausotu dira, beraien espiritu anarkikoa, konpromezua, tonaka harri artifizialen azpian lurperatuta daude. Norabidean galdua nabil.

Ez nuen uste hau niri gerta zekidakeenik, mendirako ilusioa galtzea amets gaiztoa da; kezkatuta nago, zalantza asko ditut: Indiara noa, Himalaietara bueltatzen naiz, Bhagirathi 3 saiatzea, han, Garwarld mendi ikusgarrien artean, alpinista izateko arrazoia berriro aurkitzea espero dut.

Lau eskalatzaile gara anbizio handiko proiektu honetan sinetsi dugunak, garai eta leku ezberdinetako lau mendizale;

Ruben Pered "Ino", Errioxarra, 44 urte, suhiltzailea. Bere lur emankorreko ardo gozoa bezalakoa da Ino, dastatzeko erraza. Puntako eskalatzailea, esperientzia handia dauka horma handietan.

Alex Kammerlander, Alacanten bizi den Kanariarra. 49 urte, suhiltzailea. Begi urdinak, ile hori kizkurra eta oso gihartsua, hautagai ona suhiltzaileen urteko egutegirako. Kirol-eskalatzaile indartsua da Alex, bere lehen aldia izango du izotz kontuetan.

Jose Maria De Andrés "Chemari", Madrildarra, 53 urte, suhiltzailea, hau ere ezaguna izan zen garai batean bere motots beltz luzeagatik, "el coletas" deitzen zioten. Espedizio honetako piezarik baliotsuena da Chemari. Escalatzaile aparta, ibilbide luzea du horma handietan.

Mikel Saez de Urabain, Ordizia, 55 urte, suhiltzailea. Zer esan dezake batek bere buruaz, agian, gauzak serioegi hartzen ditudala?. Euskal dilemaren aurrean; onddoen edo Rolexen bila etorri gara?, nik ere argi izango nuke, lan bat amaitu aurretik ezin da beste bat hasi. Ia berrogei urte daramatzat hemen eta han eskalatzen ahal dudan guztia, eta horma handi eta txiki pila bat eskalatu ditut.

Jose Angel Ruiz, Madrildarra, 57 urte, maisua. Angel ez da eskalatzailea, Himalaiako txoko hori ezagutzeko gogo itzelak gure abenturarekin bat egitera eraman du. 

Esan dudan bezala, aspaldian ez naiz Himalaiara joaten, eta are gehiago espedizio astun batean, egin ditudan azkenak arinak eta presupuestoz merkeak izan dira. Bidaiatzeko modu arin honek leku, mendi edo bide oso zehatzetara mugatzen zaitu. Bhagirathi 3 hego-mendebaldeko ertzak, star tway to heaven bideak, logistika kontserbadoreagoa eskatzen du, materialean eskas ibiltzea espedizioaren porrota ekar dezake, beraz, ekipo askorekin bidaiatzen dugu.

Espediziorako prestakuntza fisikoa ez da izan beste batzuetan bezalakoa, hain bizia, estresagarria, eremu hori egunerokotasunaren barruan kokatu dut, nire ohiko eskalada jardueran. Psikologia gehiago landu behar izan dut, nora noan eta han zer bila dezakedan sakonduz, ulertuz eta onartuz. Izan ere, adin batetik aurrera, zaletasun honekin jarraitzeko, beharrezkoa da burdinazko borondate bat izatea: Ezin nuen aukera hau pasatzen utzi, amarra askatu behar dut, nire betiko nahia egia bihurtu. 

Ez dut India ezagutzen, oraindik ez dut aukerarik izan Delhiko kale mukurutsuetan barrena ibiltzeko, bere kultura bitxiaz kolpatua izateko. Indiako hiriburuan egin beharreko izapide burokratikoen ondoren, iparraldera joango gara, Uttarkashi herrira, Uttarakhand estatuko hiriburura. Hemen ere Uttarakhardeko gobernu autonomikoaren kontrol batzuk pasatu beharko ditugu. Azkenik, oraindik errepidez, Gangotrira iritsiko gara, Indu erlijioaren erromesaldi leku ospetsura, eta herri sakratu horretatik, oinez hasi eta bi egunera, Bhagirathi mendien oinarrizko kanpamendura.